Awaryjność sieci energetycznych. Sposoby zwiększania niezawodności zasilania odbiorców elektrycznych w przemyśle.
Aktualny postęp technologii jak również wzrastająca z każdym rokiem liczba odbiorów mocy elektrycznej popędza korporacji dystrybucyjne do utrzymywania najwyższej jakości dostarczanej mocy jak również ciągłej poprawy niezawodności sieci przesyłowych.
Zachowanie właściwości w sieci, takich jak na przykład wartość napięcia tudzież jego częstotliwość w adekwatnym zróżnicowaniu jest priorytetem wynikającym szczególnie ze ściśle wyróżnionych wartości napięć znamionowych, na których działają niemal wszystkie urządzenia elektryczne podłączone do sieci.
W licznych działach biznesu niedopuszczalna jest przerwa w dostawie mocy dłuższa niżeli trochę sekundek zważywszy na możliwość wystąpienia niebezpieczeństwa zdrowia czy życia ludzkiego, jak i trwałych uszkodzeń urządzeń. Na każdym kroku jest to związane też ze stratami finansowymi przedsiębiorstwa na dużą skalę.
Utrzymanie ciągłości dostaw niebotycznej klasy energii elektrycznej stwarza jednak niemałe komplikacje natury techniczno-ekonomicznej. Sporawa część elementów infrastruktury sieci dystrybucyjnych w Polsce wymaga modernizacji czy całkowitej wymiany. Wywołane to jest używaniem przestarzałych technologii budowlanych jak również kończącym się projektowym czasem korzystania wielu maszyn przesyłowych, tych jak przewody, izolatory czy stacje transformatorowe.
Parę z linii stworzone też zmodernizowane były poza tym w latach 70-tych ub. wieku, gdzie zalecany okres użycia to około dwadzieścia pięć lat. Tego rodzaju poziom rzeczy bez wątpienia wpływa na zwiększoną awaryjność sieci.
Dystrybucja energii elektrycznej na poziomie średnich (15-30 kV) i małych (0,4 kV) napięć na terytorium Polski realizowana jest z pomocą linii napowietrznych oraz dodatkowo kablowych. Przeważający obecność opłaciłoby się do tych pierwszych, wszakże w związku z coraz większą ilością przeprowadzanych modernizacji proporcje dążą ku wyrównaniu. Przewody napowietrzne mają tą wadę, iż są wiele bardziej wystawione na niepożądane działanie elementów pogodowych, np.:
zwierzęta (w tym ptaki),
rozrastające się drzewa niszczące słupy bądź zrywające linie,
osoby postronne,
starzenie czy zmęczenie materiałów budowlanych.
Głównymi walorami tegoż wariantu linii bywa o jedną drugą znacznie mniejszy koszt tych przed chwilą wspomnianych budowania i utrzymywania, a ponadto łatwiejszy dostęp w porównaniu do linii kablowych.
Przewody kablowe charakteryzują się tym, iż są prowadzone pod gruntem, co pozytywnie rzutuje na wygląd oraz estetykę krajobrazu. Dlatego konstruowane są zwłaszcza na terenach miejskich. Na awaryjność sieci kablowych składa się mniej czynników aniżeli w razie sieci napowietrznych. Najwyższy udział między nimi posiadają zwarcia pojawiające się na takich liniach wywoływane przepaleniem bezpieczników też zużyciem materiału izolacyjnego. Na zepsucia sieci kablowych bezustannie oddziałują na a dodatkowo roboty do budowy wykonywane w tych wyżej wymienionych sąsiedztwie, niemniej jednak a dodatkowo błędy monterów pracujących przy instalacji takiej linii.
W elektroenergetyce do wyznaczenia niezawodności sieci przesyłowej wykorzystywane są wskaźniki SAIDI oraz SAIFI. SAIDI (System Average Interruption Duration Index) jest współczynnikiem określającym średni czas trwania systemowej przerwy długachnej (powyżej 3 minut) w dostawach energii elektrycznej przypadającej na jednego odbiorcę podłączonego do sieci w trakcie roku. SAIFI (System Average Interruption Frequency Index) uwzględnia średnią częstość występowania przerw w dostawie energii oraz staje się współczynnikiem stanowiącym liczebność adresatów narażonych na rezultaty wszystkich przerw w trakcie roku, podzieloną poprzez łączną liczebność obsługiwanych adresatów. Bez wątpienia stawia się na dążenie do pozyskania jak najniższych wartości takich wskaźników poprzez także wzorowe kreowanie rozgałęzień sieciowych oraz dodatkowo odpowiednie rozmieszczenie łączników w sieci.
W związku z występowaniem przerw w dostawie mocy elektrycznej, co innymi słowy oznacza jej nieobecność u odbiorcy w tym okresie należy wziąć pod rozwagę zmaksymalizowanie niezawodności zasilania poprzez zastosowanie np. osobniczych źródeł zasilania rezerwowego. Ma to charakterystyczne znaczenie w wypadku klientów przemysłowych jak i organizacji powszechnych, w jakich nieobecność mocy elektrycznej poprzez dłuższy okres być może katastrofalny w skutkach też spowodować duże utraty kapitałowe, a to odbija się na rentowności zakładu.
Przy wyborze adekwatnego typu źródła zasilania rezerwowego trzeba zwrócić wzgląd na parę niebagatelnych aspektów. Po pierwsze trzeba scharakteryzować warunki tyczące się niezawodności zasilania zakładu przemysłowego lub budynku danej organów.
ściślej, chodzi o określenie dopuszczalnych długości przerw w zasilaniu powodujących małe zaburzenia w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. łączy się tym ważka cecha rozlicznych źródeł rezerwowych, którą może być okres przełączania na zasilanie rezerwowe po zaniku napięcia na źródle podstawowym. Dla większości rodzaju zasilania rezerwowego taki okres jest inny. A przy tym należałoby spojrzeć na moc dobieranego urządzenia, a dodatkowo okres, w którym będzie ono w stanie pokrywać ustalone zapotrzebowanie na energię bez udziału źródeł zewnętrznych.
W celu poprawy niezawodności zasilania wykorzystuje się dodatkowe źródła a ponadto urządzenia wspomagające. Czytaj dalej ...